Rahmetli babam, hacı Hilmi beyin iş hayatı vesilesiyle gençlik yıllarımın ve eğitimimin 5 yılı Erzurum şehir merkezin en meşhur ticari ve oteller bölgesi Gürçükapı’da mülkü bizim olan Alemdar otelinde geçti.
Bendenizin bu nedenle, Erzurum tarihine, kültürüne, sanatına, fıkralarına, şivesine ve Erzurum halkına özel bir sevgim ve ilgim vardır. Ailem ve yakın çevrem bunu çok iyi bilmektedir. Şimdi sizleri neşelendirmek için, Erzurumlu kardeşimizin sevgilisine olan tarifsiz aşkını kendi şivesiyle mektuba döküyor. Anadolu insanının ne güzel hasletleri, özlemleri, örf ve adetleri varmış. Bunları yeni nesillere aktarmalı, anlatmalı ve de mutlaka yaşatmalıyız.
“Seni ele sevirem ki. Diyacahsan ki niye? Ne bilim işde ele! Seni görende bir hoş olir, ölir, ölir, ölirem... Ahşam olir, davar, nahır, mal gelir, komlar, ahırlar dolir. Sayiram, sayiram biri esgik. Bi daha sayiram. Bir de bahiram ki tamam. Ama üzülirem. Diyacahsan ki niye? İşde ele... Yassi olir, sekide eymek yiyeceğam. Civil lavaşi dürüm edir, tam kıtliram, sen ahlıma gelirsen, boğazimda dü-gümlenir, yiyemirem. Gene diyirsen ki niye? İşde ele... Anam örtileri serir... Gendi gendimi yiyirem. Oda gidir, külli biçâre galiram. Gözlerim süzülir, uyuyacağım uyi-yamiram. Gafam garişir, yüregim sıhişir, yatamiram. Gene diyirsen niye? İşde ele... Guşluğa doğri daliram, hayal, hülya görirem, sanki yanımdasan. Sevinir, sevinir bir hoş oliram. Bir de ayıliram ki, yastığa sarılmışam. Diyacaksan ki niye? Amaaan, işde ele... Sabah olir, horozlar ötir, gün doğir... Gahiram tavuhlara, culuhlara yem verirem... Culuhlari dutir dutir öpi-rem. Onlari bile sene benzedirem. Saggın deme niye? Ne bilim, işde ele... Gün gibi gelir, ay gibi gidirsen. Beni yiye yiye bitirirsen. Hep ömrümden götiriysen. Seni sevdigimi de coh ey bilirsen. Diyirsen ki niye? Bilirsen işde ele... Babam beni gapiya goymir diyirsen. Ey helt yiyirsen. Gomşulara, emin, bibin, ezen gile gidirsen... Medem ele çıh cama, tırhıca gel! Yüzün görim, bu da bene yeter. Saggın deme niye? İşde ele...”
YORUMLAR