Arı bir dakikada 10 kadar çiçeğe konar, kovanından 10 dakika kadar dışarda kalır ve günde 40 civarında uçuş yapar. Böylece güneşin doğuşundan batışına kadar 4.000 çiçeği emer, bu da 400 dakika yâni 6,5 saatlik bir iş günü demektir. Arı yalnız güneş ışığında çiçeği emer. Bir çiçekte ortalama 0.2 miligram balözü bulunduğu bilinmektedir. Böylece, arı günde 4.000 kaynağından 0.8 gram balözü alır. İşte arılar kovanda bunu, her 3 kısmından 1 kısım bal yapacak şekilde koyulaştırırlar. 500 gram bal için 1.500 gram balözüne ve 1500/0.8 yâni 1875 iş gününe ihtiyacı olduğu meydana çıkar. Tabii bir arı hiçbir zaman yalnız başına 500 gram bal yapamaz. Çünkü bir işçi arının ömrü 35 gündür. Fakat bir arı kovanında yaklaşık olarak 10.000 işçi arı vardır.
Bal Arılarının Özellikleri
Bal arıları peteklerin içini rasgele değil belli bir düzene göre doldurur.
Peteğin tepesinde bir yay oluşturarak iki kenarda yarıya kadar inen gözler bal doldurmak için ayrılmıştır. Bu bal gözlerinin altındaki birkaç sıra petek gözüne çiçektozu topakları yerleştirilir. Peteğin orta ve alt bölümlerindeki gözlere ise anaarı yumurtalannı bırakır. Büyük bir an kolonisinde 60 bin kadar işçi an vardır ve bunların hepsi dişidir. Bu işçi anların iğnesinin ucu olta iğnesi gibi kıvrıktır. Bu yüzden saplandığı yerde kalır ve bir kez sokan balansı iğnesini yitirdiği için ölür. İşçi arılardan daha iri yapılı ve kocaman gözlü olan erkek arılann tek görevi, sürü oluşturma (oğul verme) zamanında genç ana arıyı döllemektir. Yaz sonunda bu görevini yerine getiren erkek arılar işçi anlar tarafından kovandan atılır ve işçi ana arıların bakımıyla yaşamaya alışkın oldukları için çok geçmeden açlıktan ölürler. Koloninin bütün yükünü taşıyan işçi anlar yazın o kadar çok çalışırlar ki ancak altı hafta kadar yaşayabilirler. Ama yaz sonunda yumurtalardan çok sayıda işçi an çıkar ve bütün kış yaşayan bu işçiler koloninin bakımını üstlenir. Bir işçi arı erişkin duruma gelip petekteki gözünden dışarı çıktığı anda kovanda onu bekleyen pek çok iş vardır.
YORUMLAR