Umut vermiyor. Güven sorunu kendi içinde bile çözülmemiş. Son seçimde barajı aşan iki partide de farklı hatta aykırı sesler var. Liselilerin pilav günü edasında yapılan uzun toplantılar vatandaşı heyecanlandırmıyor. 

Acaba ne açıklayacaklar diye kimse meraklanmıyor. Ve 85 milyonluk memleketimizde masadan birinin aday olma ihtimali bir tek iktidarı umutlandırıyor.

Bir parti düşününki; içerisinden iradesi dışında aday isimleri konuşuluyor. Hatta o partinin belediye başkanını bir başka parti kendi Cumhurbaşkanı adayı olarak ilan ediyor.

Saatler süren bilmem kaçıncı toplantının sonucunu birkaç muhabir arkadaşımız dışında kim bekledi mesela.  Ya da yayınladıkları ortak bildiri üzerine basında, sosyal medyada herhangi bir tartışma var mı?

Değerli okurlarım, biz gazeteciyiz. Sadece size karşı kendimizi borçlu hisseder ve ilkelerimizden taviz vermeden, taraf olmadan değerlendirmelerde bulunuruz.  Kızabilirsiniz, takdir edebilirsiniz ancak unutmayın ki basın sizin sesinizdir.

Önümüzdeki seçimde hem Cumhurbaşkanını hem de parlamento üyelerini seçeceğiz. Onlarca tahmin ve anket var. Bir ihtimal; Cumhurbaşkanı Erdoğan’a karşı adı geçen hiçbir ismin şansı yok. Bazı tahminler ise Kemal Kılıçdaroğlu, Mansur Yavaş veya Ekrem İmamoğlu diyor.

Peki sizce Ali Babacan istemiyor mu, Ahmet Davutoğlu için başka bir şans mı var. Meral Akşener bu rüzgârı arkasına almışken sadece parlamentoya girip partisinin başında (milletvekili olarak) daha güçlü bir lider olmakla yetinecek mi. Gültekin Uysal sadece tabela partisi iken bir anda masanın önemli bir aktörü haline gelişinin meyvesini yemeyecek mi.  Sanırım en rahat ve beklentisiz lider Temel Karamollaoğlu. Belki bir ‘ağabey’ formülüne ihtiyaç duyulursa hazır bekliyor. Olmadı seçim barajını aşacak partilerden birinin listesinden birkaç kontenjan alır ve parlamentoda da temsil edilmeye devam eder.

Dışarıdan adaylar da var şüphesiz. Ancak bazı yapılar (basın, iş dünyası, dış dünya, sanat camiası) sanki partileri de memleketi de dizayn etme çabası içerisindeler ve Erdoğan’a karşı bir aday yaratmak istiyorlar.  Dikkat edin en popüler adayları Erdoğan’ı taklit ediyor. Yakında siyasi yasak gelir ardından birkaç ay cezaevine girer üstüne bir de (Muhtar bile olamaz) gazete manşeti atılırsa işte tekerrür eden tarih.  Hemen itiraz etmeyin bu da benim komplo teorim olsun. Elbette biraz mübalağa ediyorum. Asıl anlatmak istediğim şu ki; iktidardan ciddi şikayetler var. Ekonomi herkesin malumu. hayat her geçen gün daha da zorlaşıyor. Suriyeliler ayrı, işsizlik ayrı dert. Değişiklik isteniyor belki ama yerine kim gelecek sorusuna nerdeyse sağlam hiçbir cevap yok.

Milletimizin önemli bir kısmı Erdoğan ve AK Partiyi ayrı ayrı değerlendiriyor ve Erdoğan’ı artık siyaset üstü görüyor. Yani parlamentoda sayısal üstünlüğü ele geçirmek belki mümkün ama 20 yıldır seçim kaybetmeyen Cumhurbaşkanı’na karşı aynı şeyi söylemek çok zor.

Kim bilir belki de altılı masa da bunun farkına varır ve birkaç yapı ile anketçinin etkisinden kurtulur;  misafircilik oynamaktan da vazgeçer ve artık kendi seçmen kitlelerinin sesini dinlemeye başlarlar.